Condensator is een onmisbare basiscomponent in elektronische circuits.De belangrijkste functie is het opslaan en vrijgeven van elektrische energie.Wanneer een spanning wordt toegepast over een condensator, absorbeert deze energie uit de bron en slaat deze op in het elektrische veld dat tussen de platen is gemaakt.Omgekeerd, wanneer de spanning over de condensator daalt, wordt de opgeslagen elektrische veldergie vrijgegeven.In de productie en reparatie van elektronica worden condensatoren veel gebruikt, alleen gevolgd door weerstanden.Ze worden vaak gebruikt voor functies zoals circuitkoppeling, filtering, DC -isolatie en regulatie en kunnen worden gecombineerd met inductieve componenten om een oscillatiecircuit te vormen.Om elektronica -enthousiastelingen en ingenieurs te helpen beter te begrijpen en condensatoren te gebruiken, zal dit artikel zich richten op de etiketteringsmethode van condensatoren en hun toepassing in elektronische circuits.
Condensator -etiketteringsmethoden zijn onderverdeeld in twee categorieën: methode voor directe etikettering en indirecte etiketteringsmethode.
1. Directe etiketteringsmethode
Deze methode identificeert de condensator door de capaciteit rechtstreeks in de case te markeren.De foutniveaus van deze etiketteringsmethode zijn meestal onderverdeeld in vijf niveaus: 00, 0, I, II en III, die respectievelijk fouten vertegenwoordigen van ± 1%, ± 2%, ± 5%, ± 10%en ± 20%.Als het foutniveau niet specifiek wordt gemarkeerd, is de standaardfout ± 20%.De specifieke etiketteringsmethode is als volgt:
(1) Nummer plus eenheid: capaciteitswaarden worden meestal gemarkeerd in Farads (F) en de afgeleide eenheden ervan, zoals millifarads (MF), microfaraden (μF), nanofarads (NF) en picofarads (PF).Een 47 Picofarad -condensator is bijvoorbeeld gelabeld 47p, een 10 nanofardcondensator is gelabeld 10N en een 100 microfarad -condensator is gelabeld 100μF.
(2) Gebruik eenheden in plaats van decimale punten: bijvoorbeeld 2,2 microfarads kunnen worden gemarkeerd als 2μ2, 2,2 picofarads als 2p2, 2,2 nanofarads als 2n2, etc.
(3) Het toevoegen van "R" voordat het nummer de capaciteit aangeeft van enkele tienden van een microfarad.Een 0,47 microfarad -condensator is bijvoorbeeld gelabeld R47 en een 0,22 microfarad -condensator is gelabeld R22.
(4) Nummers markeren rechtstreeks de capaciteit van de condensator: in dit geval zijn gehele getallen zonder decimale punten meestal in picofarads (PF), en die met decimale punten zijn in microfarads (μF).Een 5100 Picofarad -condensator is bijvoorbeeld gemarkeerd als 5100, een 51 Picofarad -condensator is gemarkeerd als 51;Een 0,047 microfarad -condensator is gemarkeerd als 0,047, een 0,01 microfarad -condensator is gemarkeerd als 0,01, enz.
2. Driecijferige indirecte annotatiemethode
Deze markeermethode is vooral gebruikelijk op condensatoren met kleine capaciteit, vooral die met een capaciteit minder dan 1 microfarad.In deze methode vertegenwoordigt het driecijferige nummer niet direct de capaciteit van de condensator, maar wordt gemeten in picofarads (PF) en wordt de fout vaak uitgedrukt door letters.Onder hen vertegenwoordigen de eerste twee cijfers het basisnummer en het derde cijfer vertegenwoordigt de vergroting.De formule voor het berekenen van de capaciteitswaarde is: Basis × vergroting.Een condensator gemarkeerd 222 heeft bijvoorbeeld een capaciteit berekend als 22 × 102 = 2200 picofarads;Terwijl een condensator gemarkeerd 104 een capaciteit heeft van 10 × 104 = 100000 picofarads, dat is 0,1 microfarads.Opgemerkt moet worden dat er in sommige gevallen verwarring kan zijn tussen de buitenlandse driecijferige markeringsmethode en de binnenlandse directe markeringsmethode.Binnenlandse 510 picofarads kunnen bijvoorbeeld worden gemarkeerd als 510, terwijl buitenlandse 510 51 picofarads kan vertegenwoordigen.
Het begrijpen van deze markeermethoden voor condensatoren is cruciaal voor elektronische ingenieurs en enthousiastelingen.Het helpt niet alleen bij de juiste selectie van condensatoren, maar ook bij circuitontwerp en foutdiagnose.
algemene kennis.Correcte annotatie -identificatie kan zorgen voor de normale werking van het circuit en de prestaties maximaliseren.